Na dzisiejsze niedzielne popołudnie kolejna propozycja muzyczna z mojej strony. Po ostatnim wpisie, w którym przedstawiłam sylwetkę Stromae, w komentarzach pojawiły się opinie zarówno jego zwolenników jak i zdecydowanych przeciwników, którzy najbardziej cenią sobie spokojną muzykę. Zatem drodzy fani francuskiej muzyki jazzowej, Coralie Clément którą pragnę przedstawić to propozycja dla Was ! To jedna z moich ukochanych wokalistek, o niezwykle słodkim, kojącym głosie idealna na zimowo-jesienne wieczory z kubkiem gorącej czekolady lub herbaty.
Coralie Clément to francuska wokalistka, która w swojej muzyce łączy jazz, bossa novę oraz francuską muzykę popularną. Jest siostrą popularnego francuskiego wokalisty Benjamina Biolay który jest autorem znacznej części tekstów jej piosenek. Jej pierwszy album o nazwie Salle des Pas Perdus pojawił się w 2001 roku.
Moje ulubione utwory
1. Samba de mon cœur qui bat
Samba mojego serce, które bije
Mon dieu que c´est triste
Il m´aimait si peu
Moi je l´aimais tant je crois
Il m´aimait si peu
Moi je l´aimais tant je crois
Même si le temps passe
Je n´oublie pas
Je n´oublie pas
2. L'ombre et la lumière
Cień i światło
Un beau jour
Ou était-ce une nuit
On s´assoit sur un banc
On décide de refaire sa vie
Et sous le firmament
On oublie les règles et les acquis
Et tous nos différends
Ou était-ce une nuit
On s´assoit sur un banc
On décide de refaire sa vie
Et sous le firmament
On oublie les règles et les acquis
Et tous nos différends
3. Le jazz et le gin
Je veux le jazz et le gin
Que mon chagrin se débine
Que mon chagrin se débine
Parce que c´est toi
parce que c´est moi
Je veux tout
et n´importe quoi
Le jazz est in, le gin est là
parce que c´est moi
Je veux tout
et n´importe quoi
Le jazz est in, le gin est là
4. Le dernier train
Ostatni pociąg
J´ai si peur de ces romances
Qui finissent
avant qu´elles commencent
Qui finissent
avant qu´elles commencent
J´ai si peur des conséquences
Des actes manqués
quand j´y pense
Des actes manqués
quand j´y pense
Ale super, jej w ogóle nie znałam a teraz znam i też lubię. Większość artystów francuskojęzycznych poznałam dzięki Les Enfoires, a Les Enfoires dzięki Garou, czego nie ukrywam. Też kocham język francuski nad życie więc jestem w dobrym miejscu.... A to też dzięki Garou. Bardzo mi się podoba Twój blog. Fajnie, że dzielisz się z innymi swoją pasją i wiedzą. Merci.
OdpowiedzUsuńP.S. Dodałam twój blog do ulubionych, żeby mieć go pod ręką. Pozdrawiam.
http://kasinyswiat.blogspot.com/