poniedziałek, 25 listopada 2013

'Młoda i piękna', czyli kilka słów o najnowszej produkcji François Ozon'a



Na piątkowy wieczór czekałam z wielką niecierpliwością ze względu na wspaniałe wydarzenie, które miało mieć miejsce tamtego dnia. Otóż początek ostatniego weekendu spędziłam ... w kinie ! Nie było to jednak zwykłe wyjście do kina, ponieważ uczestniczyłam w 'Nocy kina francuskiego' podczas której miałam okazję obejrzeć między innymi tak bardzo przeze mnie wyczekiwany dramat François Ozon'a 'Młoda i piękna'.
 Z tej okazji w dniu dzisiejszym moje wrażenia dotyczące właśnie tej produkcji.

Na ten film czekałam już od początku wakacji. Pamiętam jego zwiastun we francuskim kinie i pamiętam również jak bardzo żałowałam, że muszę opuścić Strasbourg właśnie wtedy kiedy miał on pojawić się na ekranach. Jak się okazało, nic straconego. Czy było warto ? Zanim o tym, na początek kilka teoretycznych informacji.

Źródło: Internet


Młoda i piękna (oryginalny tytuł jest dokładnym tłumaczeniem: Jeune et jolie) to film znanego francuskiego reżysera François Ozon'a twórcy takich produkcji jak 8 kobiet czy U niej w domu. Jego ogólna premiera miała miejsce już 16 maja natomiast w Polsce możemy obejrzeć go na dużym ekranie dopiero od piątku 22 listopada. Film opowiada historię młodej, 17-letniej Isabelle, która z nieoczywistych do końca przyczyn rozpoczyna pracę w najstarszym zawodzie świata - uprawia prostytucję.



On n'est pas sérieux, quand on a dix-sept ans.
Nie jesteśmy poważni, gdy mamy 17 lat
François Ozon w swoim filmie pragnie zwrócić uwagę widza na wiek głównej bohaterki. Otóż siedemnaście lat to nieprzypadkowa liczba w naszym życiu. To czas przełomowy pomiędzy liczbą osiemnaście, czyli tak zwaną dorosłością a niezwykle trudnym okresem dojrzewania. Zatem czas poszukiwań i nie do końca ukształtowanej psychiki, a przede wszystkim seksualności. I właśnie to drugie pojęcie jest głównym hasłem, które zwróci naszą uwagę podczas oglądania filmu i którego należy się trzymać. Właściwie już na początku można zauważyć, iż główna bohaterka poszukuje pierwszych doznań, aż w końcu, podczas wakacji, dochodzi do pierwszego w jej życiu zbliżenia pomiędzy nią, a przystojnym Niemcem poznanym w upalny dzień. Pierwszy raz, który miała okazję przeżyć w stosunkowo młodym wieku nie był dla niej cudownym przeżyciem. Można by powiedzieć, że okazał się rozczarowaniem, jednak takim od którego w krótkim czasie zdążyła się uzależnić. Nowa pasja, coraz to nowi klienci, coraz wyższa stawka. Ciekawość hotelu, miejsca, wieku partnera - wszystko to stało się grą wciągającą coraz bardziej. W tym momencie zadajemy sobie pytanie co spowodowało, że tak, z początku, porządna dziewczyna, wybiera właśnie taką drogę?

Odpowiedź nie jest do końca oczywista, a François Ozon nie podaje nam jej w sposób bezpośredni. To my widzowie mamy za zadanie domyślić się przyczyny na podstawie całego filmu, wyciągnąć z niego to co uważamy za słuszne, ponieważ każdy może dokonać własnej interpretacji dążeń głównej bohaterki.  Uzależnienie, nieukształtowana sfera seksualna, złożoność ludzkiej psychiki, ciekawość, dążenie do przyjemności - to być może główne przyczyny moralnego upadku 'młodej i pięknej' a zarazem pojęcia tak dobrze znane nam, widzą. Film oceniam dość wysoko, ponieważ na ekranie zobaczyłam to czego oczekiwałam - historię jak najbardziej prawdziwą, z którą możemy spotkać się w realnym życiu.

Dodatkowo w filmie usłyszymy muzykę Françoise Hardy, bardzo dziewczęcą, często naiwną, która wpasowała się w ogólną atmosferę filmu.
 
A Quoi Ça Sert
 
 
L'amour d'un garçon
 
 
 
Warto także wspomnieć o utworze Arthura Rimbaud pod tytułem Roman (cały utwór dostępny TUTAJ), który pojawia się w produkcji. Jego dobór zdecydowanie nie jest przypadkowy,  w tematykę wprowadza nas pierwszy wers:
On n'est pas sérieux, quand on a dix-sept ans.


On n'est pas sérieux, quand on a dix-sept ans.
- Un beau soir, foin des bocks et de la limonade,
Des cafés tapageurs aux lustres éclatants !
- On va sous les tilleuls verts de la promenade.

Les tilleuls sentent bon dans les bons soirs de juin !
L'air est parfois si doux, qu'on ferme la paupière ;
Le vent chargé de bruits - la ville n'est pas loin -
A des parfums de vigne et des parfums de bière...

poniedziałek, 18 listopada 2013

Maestro jedyny w swoim rodzaju

Istnieje powszechne przekonanie, iż język francuski nie jest materią, która nadaje się do stworzenia dobrego hitu. Stacje radiowe na potęgę dostarczają nam coraz to nowych amerykańskich utworów, które nuci cały świat. Mówi się że angielski brzmi lepiej, jest międzynarodowy, właściwie każdy potrafi zrozumieć tekst, który mimo tego, że nie zawsze ambitny, wydaje się chwytliwy. Muzyka francuska pozostaje w naszej świadomości muzyką klasyczną, kojarzy się z wielkimi utworami o miłości czy też nieszczęściu. Oczywiście, powstało wiele wybitnych ponadczasowych utworów o tej tematyce, które znam, lubię i szanuję, jednak ostatnio na mojej muzycznej liście pojawiło się kilka nowych wykonawców wcale nie klasycznych. Dzisiaj na blogu kilka słów o moim, może nieco banalnym, ale jakże cudownym, wielkim muzycznym odkryciu wokaliście STROMAE. Dodatkowo wybór nie jest przypadkowy, ponieważ gdy popatrzę na słowa najczęściej wpisywane w wyszukiwarkę, które odsyłają Was do mojego bloga zawsze na pierwszym miejscu widnieje zdanie: 'papaoutai piosenka' czy też 'papaoutai tekst'. Zdaje się więc, że w moim uwielbieniu dla Stromae nie jestem sama :)
 
Źródło: Internet
 

Kim jest Stromae i skąd wziął się jego pseudonim?

Paul van Haver, bo tak brzmi jego prawdziwe imię i nazwisko, jest Belgiem śpiewającym, jak przystało na państwo frankofońskie, w języku francuskim, co zawsze podkreśla z dumą w swoich wywiadach. Urodzony w Brukseli, jest dzieckiem Belgijki i Rwandyjczyka. Historia pseudonimu Stromae jest bardzo ciekawa ponieważ wzięła się od słowa MAESTRO (tak nazywał się pierwotnie,slowo oznacza wybitnego artystę). Dzieląc wyraz na dwie sylaby, a następnie zamieniając je miejscami otrzymamy pseudonim Stromae. Brzmi znajomo ? Oczywiście! Otóż wokalista, posłużył się językiem Verlan, czyli francuskim slangiem, szczególnie popularnym we Francji w latach 80.

Wyjątkowość Stromae
 
Połączenie muzyki elektronicznej z językiem francuskim oraz wartościowymi tekstami świadczy o unikatowości wokalisty. W moim odczuciu jest to fenomen, ponieważ nie znam drugiego tak wspaniałego wykonawcy, który potrafiłby pogodzić w swoich utworach te silne trzy elementy. Stromae podkreśla, że czerpie inspirację z życia codziennego i sytuacji, które go otaczają.

Nasłynniejsze utwory i ich krótka analiza językowa

Album: Autres chansons 
 
1. Alors on danse


Alors on sort pour oublier tous les problèmes
 - więc wychodzimy po to aby zapomnieć o wszystkich problemach

W tym utworze Stromae przedstawia szarą ludzką rzeczywistość, mówiąc wprost, iż próbą podejmowaną przez zestresowane i zapracowane społeczeństwo aby uwolnić się od męczącej rutyny jest alkohol oraz taniec, a wszystko to dzieje się zazwyczaj w barze czy na imprezie. Podkreśla jednak że w mimo tego, iż od problemów próbujemy się uwolnić i tak w nich tkwimy, a nasza rozpacz pogłębia się: Et là tu cries encore plus fort et ca persiste

Słówka które pojawiają się w tekście to:
 
étude (studia) - travail (praca),
argent (pieniądz) - dépenses (wydatki),
dette (dług) - huissier (komornik),
Amour (miłość) - gosses (dzieciaki)
crédit (kredyt) - créance (ściąganie długów)

2. Te Quiero
(z języka hiszpańskiego = Je t'aime = Kocham Cię)


On ne changera pas la vie
Donc comme tout le monde j'vais en souffrir
Jusqu'à la mort


Nie zmienimy życia, ja, jak wszyscy będę cierpiał aż do śmierci

Utwór o miłości do pewnej kobiety, której wokalista z jednej strony nienawidzi
(Mais je la déteste), a z drugiej bardzo kocha (Et je l'aime encore), chciałby być nawet jej cieniem (J'voudrais être son ombre). Ciekawym zdaniem jest: Je l'aime à mort mais pour la vie - Kocham ją na śmierć, [ale] dla życia.


Album: Racine carrée

3. Papaoutai = papa où t'es = Tato, gdzie jesteś ?



Tout le monde sait comment on fait les bébés
Mais personne sait comment on fait des papas


Każdy wie jak robić dzieci, ale nikt nie wie jak być (dobrym) ojcem

Niezaprzeczalny hit, we Francji popularny już od wakacji (pamiętam doskonale mój pobyt w Strasbourgu, kiedy utwór ten był wszechobecny czy to w radio czy telewizji). W Polsce stosunkowo od niedawna triumfuje na listach przebojów.

Tematyką utworu jest ojcostwo - Un jour ou l'autre on sera tous papa (Pewnego dnia wszyscy będziemy tatusiami). Wykonawca mówi słowami chłopaka, który poszukuje swojego taty : Dis-moi où es-tu caché ? (Powiedz mi gdzie się schowałeś?)

W tekście padają różnego rodzaju pytania dotyczące roli ojca:

Serons-nous détestables ? (czy jako ojcowie będziemy nienawistni ?)
Serons-nous admirables ? (czy jako ojcowie będziemy zachwycający ?)
Des géniteurs ou des génies ? (będziemy tylko opiekunami czy genialnymi rodzicami?)
Dites-nous qui donne naissance aux irresponsables ? (powiedzcie nam, kto wydaje na świat tych nieodpowiedzialnych?)
4. Formidable (=wspaniała)



Tu étais formidable, j'étais fort minable...
Ty byłaś wspaniała, ja byłem nędzny


Drugi utwór promujący płytę Racine carrée, który niewątpliwie odznacza się oryginalnością. Zupełnie pijany Stromae w centrum Brukseli, smutny i pełny niepokoju wykonuje utwór "Formidable". Co ciekawe w Internecie ten filmik pokazujący wokalistę w stanie upojenia alkoholowego pojawił się wcześniej niż sam teledysk, wzbudzając powszechne poruszenie, ponieważ faktycznie uwierzono, iż był on 'wstawiony'. Nic podobnego! Był to zwykły żart i prowokacja, a Stromae na pewno nie można odmówić wybitnego talentu aktorskiego :)
Tematyką utworu są przemyślenia oraz uniesienia pijanego mężczyny, krótko mówiąc jest to po prostu zamroczenie alkoholowe. Stromae kieruje swoje słowa do kobiety, mówi o małżeństwie, o okrucieństwie kobiet (Elle va t'larguer comme elles font chaque fois), snuje gorzkie refleksje na temat życia:

Tu sais dans la vie y'a ni méchant ni gentil
Si maman est chiante c'est qu'elle a peur d'être mamie
Si papa trompe maman c'est parce que maman vieillit


Wiesz, w życiu nie ma ani złośliwości ani uprzejmości
Jeżeli mama jest wkurzająca, to znaczy, że boi się być babcią
Jeżeli tata zdradzi mamę, to dlatego że mama się zestarzała

przy okazji obrażając innych:

Ah oui vous êtes saints vous
Bande de macaques !


A tak, wy na pewno jesteście święci, banda brzydali !

5. Tous les mêmes
(= wszyscy tacy sami)



Tous les mêmes, tous les mêmes, tous les mêmes, et y'en a marre !

Wszyscy tacy sami, mam tego dość !

 
Na koniec mój ulubiony utwór, do którego uwielbiam tańczyć od pewnego czasu.
 
 Wszyscy faceci są tacy sami ! - oto przesłanie piosenki. Tekst niezwykle zabawny, ale jak to u Stromae bardzo życiowy. Tematyką są pretensje i narzekania kobiety kierowane do mężczyzny.

Vous les hommes vous êtes tous les mêmes
Macho mais cheap
Bande de mauviettes infidèles
Si prévisibles

(...)
Vous avez de la chance qu'on vous aime
Dis-moi merci

Wy mężczyźni wszyscy jesteście tacy sami,

macho, ale tani
banda niewiernych cieniarzy
Tacy przewidywalni
Jesteście szczęściarzami, że w ogóle Was kochamy
Podziękuj mi

I mój ulubiony refren:

Rendez-vous, rendez-vous, rendez-vous au prochain règlement
Rendez-vous, rendez-vous, rendez-vous sûrement aux prochaines règles

Spotkanie po następnym rozwiązaniu problemu (zgodzie/ugodzie)
Spotkanie, na pewno podczas następnej miesiączki.

W utworze pojawiają się bardzo ciekawe potoczne słówka:

les règles, ragnagnas (pot.)- okres, miesiączka
une mauviette - osoba drobna, chorowita, chuchro
gnangnan - niedorajda

 
*Wszystkim zainteresowanym dodatkowo polecam TEN ARTYKUŁ oraz świetny wywiad z wokalistą, który znajdziecie POD TYM ADRESEM

niedziela, 10 listopada 2013

Czasownik MANQUER i jego użycie

W dniu dzisiejszym przedstawię i w końcu sama raz na zawsze spróbuję przyswoić sobie czasownik, który zawsze sprawia mi w języku francuskim problem. Aby wprowadzić Was w klimat :) tego zagadnienia gramatycznego  przedstawiam krótki wierszyk znaleziony gdzieś w sieci:

Tu me manques, comme ton charme, ta douceur
Je passe le temps à compter les heures
Tu me manques, ton absence est ma douleur
Tu es la gardienne de mon bonheur

Zatem jak widzimy, czasownik należy do grupy czasowników o tak zwanych (przeze mnie) 'smutnych znaczeniach' ponieważ oznacza po prostu 'brak'. Brak czasu, brak pieniędzy, brak słońca no i wreszcie najważniejsze ... brak miłości, ponieważ kojarzony jest przede wszystkim z wyrażeniem : Tu me manques, czyli popularnym angielskim zwrotem :
I miss you.

 Odmiana:
Czasownik MANQUER jest czasownikiem pierwszej grupy (zakończonym na -er) z tego względu jego odmiana jest jak najbardziej regularna:
 
je manque
tu manques
il manque
nous manquons
vous manquez
ils manquent
 
un manque = brak

Od tego czasownika pochodzi w języku polskim rzeczownik MANKO, czyli brak towaru lub pieniędzy w przedsiębiorstwie.

1. MANQUER QUELQUE CHOSE = przegapić, nie zdążyć, spóźnić się, opuścić

J'ai manqué le train de 14h30 - spóźniłem się na pociąg odjeżdżający o 14.30
Il a manqué la réunion hier soir - opuścił wczorajsze wieczorne spotkanie (nie przyszedł)
Elle a manqué les cours pendant 4 jours parce qu'elle était malade - opuściła 4 dni kursu, ponieważ była chora

2. MANQUER DE QUELQUE CHOSE - komuś czegoś brakuje

My w języku polskim mówimy: Temu mieszkaniu brakuje światła, tej kobiecie brakuje cierpliwości
W języku francuskim mówimy, dosłownie tłumacząc:
"Mieszkanie brakuje światła" - Ton nouvel appartement manque de clarté
 "Ta kobieta brakuje cierpliwości" - Cette femme manque de patience

3. MANQUER DE + VERBE

J'ai manqué de faire mes devoirs - nie zrobiłem moich zadań (nie udało mi się ich zrobić)


4. MANQUER À QUELQUE CHOSE - czegoś komuś brakuje

Źródło: Internet

Tu me manques = Tu manques à moi = brakuje mi ciebie
Mon chat a disparu depuis 5 jours, il manque à mes enfants = il leur manque = mój kot zniknął, nie ma go od 5 dni, brakuje go moim dzieciom
Cette année, le soleil manque à tous les polonais - w tym roku wszystkim Polakom brakuje słońca

Kilka wyrażeń z czasownikiem MANQUER:

Manquer à l'appel - być nieobecnym
Manquer à sa parole - nie dotrzymywać słowa
Manquer à sa promesse - nie dotrzymywać obietnicy
Manquer à ses engagements - nie dotrzymywać swoich zobowiązań
Manquer à tous ses devoirs - nie podejmować swoich zadań
Manquer d'argent - brakować pieniędzy-> komuś brakuje pieniędzy
Manquer de bras - brak siły roboczej
Manquer de courage - brak odwagi
Manquer de nerf - być mięczakiem
Manquer de sincérité - brak szczerości
Manquer l'école - opuszczać szkołę = chodzić na wagary 
Ne pas manquer d'air - być bezczelnym, mieć czelność coś zrobić

Dodatkowo:

Szukając informacji na temat czasownika manquer w Internecie, można natknąć się na bardzo ciekawą teorię. Otóż zachwyceni mieszkańcy krajów anglojęzycznych, posługujący się językiem angielskim jako ojczystym, odkryli, że gdyby przetłumaczyć Tu me manques na język angielski uzyskalibyśmy takie oto tłumaczenie : 'Brakuje mi Ciebie, czyli jesteś jakby brakującą częścią mnie, moim organem, nie mogę bez ciebie istnieć'. Faktycznie,  jest to bardzo ładna interpretacja, jednak warto podkreślić, że my w języku polskim mówimy dokładnie tak samo. Zatem składnia jest podobna. Różnica pomiędzy językami polega na tym, że w języku angielskim osoba, której ktoś brakuje jest wykonawcą czynności. W języku polskim i francuskim to osoba, która nam brakuje jest wykonawcą czynności.

*Można także wyrażenie Tu me manques tłumaczyć jako : Tęsknię za Tobą. Wtedy z kolei pojawia się bardzo typowy błąd tłumaczenia zdania z języka polskiego (czy też w tym przypadku angielskiego) w sposób dosłowny.

Tęsknię za Tobą (ja tęsknię - podmiotem jest osoba tęskniąca) oraz I miss you (również ja tęsknię) zatem chciałoby się przetłumaczyć : Je te manque. Należy jednak pamiętać, że taka forma w tym przypadku jest absolutnie niepoprawna !!

Źródło: Internet
 

piątek, 1 listopada 2013

Père-Lachaise i moje refleksje


Dzisiejsza data jest szczególna. Co roku to czas, aby się zatrzymać. To czas aby w egoistycznym świecie pomyśleć choć przez chwilę o innych, których już nie ma. Zastanowić się do czego w życiu dążymy, co jest jego sensem, co chcielibyśmy osiągnąć. Zastanowić się czy warto odkładać tyle ważnych rzeczy na potem, ustalić priorytety. Piękna, złota, polska jesień sprzyja przemyśleniom. Kiedy patrzę na pogodę za oknem, widzę Paryż, który mienił się tymi samymi kolorami, kiedy miałam okazję spędzić w nim trochę czasu wiosną tego roku. Szczególnym celem mojej wędrówki po stolicy był cmentarz Père-Lachaise. Po przekroczeniu progu bramy, głośny i tłoczny Paryż został gdzieś na zewnątrz. Miejsce sprzyjało refleksji, wysokie drzewa przysłaniały padające na groby promienie słońca. Wszystko to tworzyło idealną całość i harmonię. Atmosfera tego miejsca szczególnie przypadła mi do gustu. Skupiona, spacerowałam szerokimi alejami, robiąc zdjęcia, aby uchwycić chwilę i móc znaleźć się tam znowu choćby w taki dzień jak dziś.
Zapraszam Was do wspólnego spaceru po największym paryskim cmentarzu.

 
Wejście na cmentarz Père-Lachaise
 
Napisy przetłumaczone z łaciny na język francuski:
Spes illorum immortalitate plena est -  Leur espérance est pleine d'immortalité.
Qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet - Celui qui croit en moi, même s'il est mort vivra.
 

 
Plan cmentarza
 
 
Alejki cmentarza
 
 
 




 
Le columbarium du Père Lachaise 
 
 
Les plaques commémoratives
 
 
 
 
 Georges Bizet - francuski kompozytor
 

 Édith Piaf (Édith Giovanna Gassion ) - pieśniarka francuska. Kobieta obdarzona niesamowitym głosem, której życie nie było usłane różami. 10 października tego roku, obchodziliśmy 50. rocznicę jej śmierci
 
 
 
 
Dieu réunit ceux qui s'aiment (Bóg połączy tych, którzy się kochają) - słowa te pochodzą z utworu L'Hymne à l'amour, którego możecie posłuchać TUTAJ

 
 Fryderyk Chopin - polski kompozytor zamieszkały we Francji.
 
 
 
 le gentilhomme - szlachcic
 

 
Maria Callas - grecka śpiewaczka operowa.
 
une plaque - tabliczka
apposer - naklejać, składać

 
 Honoré de Balzac - powieściopisarz francuski
 
 
 Oscar Wild - irlandzki poeta i dramatopisarz
 


Jim Morrison - wokalista rockowej grupy The Doors.
 
 
 
 Eugène Delacroix - francuski malarz
 
 

***
 
 La vie, c’était un drôle de cadeau. Au départ, on le surestime, ce cadeau : on croit avoir reçu la vie éternelle. Après, on le sous-estime, on le trouve pourri, trop court, on serait presque prêt à le jeter. Enfin, on se rend compte que ce n’était pas un cadeau, mais juste un prêt. Alors on essaie de le mériter. Moi qui ai cent ans, je sais de quoi je parle. Plus on vieillit, plus faut faire preuve de goût pour apprécier la vie.
 
Oscar et la dame Rose
-Éric-Emmanuel Schmitt