Kilka słów o ortografii - akcenty francuskie

W dniu dzisiejszym postanowiłam zająć się ortografią. Mam nadzieję, że moje pierwsze zdanie Was nie zniechęciło, ponieważ zdaję sobie sprawę z tego, iż mało kto ma z nią dobre wspomnienia (przynajmniej z tą polską),

choćby ze względu na skomplikowane dyktanda, którymi zamęczano nas w szkole podstawowej :)

Zastanawialiście się kiedyś jak ważna jest ortografia w języku polskim? Tak naprawdę czasem brak kreseczki poniżej polskiego e lub a, zmienia całkiem znaczenie słowa. Na przykład: cześć i część, sad i sąd czy kat i kąt. Sytuacja wygląda identycznie w języku francuskim, a złe umiejscowienie akcentu lub jego brak zmienia znaczenie poszczególnych wyrazów. Ja zawsze staram się przestrzegać poprawnej pisowni w języku francuskim i dbać o akcenty, ponieważ uważam, że świadczy to o szacunku do języka oraz stanowi pewną wartość estetyczną (słowo z zachowanymi akcentami jest w pełni francuskie). Zatem zapraszam Was do zapoznania się z poszczególnymi akcentami francuskimi oraz słowami, które tylko na pozór wyglądają identycznie !

 

1. L'accent grave

Akcent występujący nie tylko nad literką e (Une zèbre), ale także a (voilà), czy też u (où).
Odpowiednik polskiego e, tak zwane e otwarte [ɛ].

Uwaga ! Istnieje pewien szczegół o którym zawsze zapominam, dlatego chciałabym wspomnieć o nim przy okazji akcentu grave.
 Kiedy odmieniamy czasowniki w czasie teraźniejszym zakończone na
e + spółgłoska + er, należy nad literką e, w ostatniej wymawianej sylabie postawić l'accent grave w 1,2,3 osoby liczby pojedynczej oraz 3 liczby mnogiej.

Na przykład:

Czasownik acheter (kupować)

e + spółgłoska + er 

j'achète
tu achètes
il achète
nous achetons
vous achetez
ils achètent

arriéré (zacofany) oraz arrière (tył, tylny)

2. L'accent aigu

Akcent ten występuje tylko nad literką e i oznacza e zamknięte, pisane w transkrypcji jako [e]. Kojarzymy go przede wszystkim z imiesłowem czasu przeszłego czyli słynnym participe passé. Niestety, e zamknięte nie występuje w języku polskim, więc jego wymowa może nam sprawiać problem (oczywiście tylko wtedy jeżeli ktoś chciałby przykładać szczególną wagę do akcentu).

Przykłady słów różniących się akcentem aigu:
 

1. côte (wybrzeże, stok, zbocze) oraz côté (skraj, bok)

2. cure (kuracja) oraz curé (proboszcz)

3. marche (chód, krok) oraz marché (targ)
4. sale (brudny) oraz salé (solony)

3. L'accent circonflexe
 

"L'accent circonflexe jest jaskółką pisma"

 Akcent circonflexe nie zmienia wymowy wyrazów. Może występować nad literkami:
a, e, i, o, u.
Właściwie służy do rozróżniania dwóch podobnych słów i zmienia ich znaczenie.

Przykłady słów różniących się akcentem circonflexe:
 

1. pécher (grzeszyć) oraz pêcher (łowić ryby)

2. jeune (młody) oraz  un jeûne (post, głodówka)
3. une tache (plama) oraz une tâche (zadanie, robota)

4. une pale  (w sporcie: pióro wiosła) oraz pâle (blady)
5. un foret (wiertło) oraz une forêt (las)
6. un mur (ściana) oraz mûr (dojrzały, zużyty)

4. Le tréma

To tak zwane dwie kropki występujące nad literami e, i, u.
Tréma mówi nam, iż samogłoski występujące obok siebie należy wymawiać oddzielnie.

mais (ale) oraz un maïs (kukurydza)

5. Cédille

Ten znak znajdziemy tylko poniżej literki c i oznacza on, iż w danym wyrazie należy przeczytać występujące c jako [s], zamiast [k]. Nigdy nie występuje przed takimi literami jak e czy i, ponieważ zgodnie z zasadami wymowy w takich przypadkach zawsze czytamy c jako s.

 

 

Źródło wszystkich obrazków : Internet